ஒரு ஆண்டின் உற்பத்தியை அளவிடும் போது அப்போது நிலவும் சந்தை விலை மதிப்புகளைச் சேர்த்து கணக்கிடுகிறார்கள். ஆனால், எல்லோருக்கும் தெரிந்தது போல விலைகள் மாறாமல் இருப்பது இல்லை. ஆண்டுக்கு ஆண்டு பண வீக்கம் அதிகமாகும் போது பொருட்களின் விலையும் அதிகமாகிறது. குறிப்பிட்ட ஆண்டின் விலைமதிப்புகளை எடுத்துக் கணக்கிடப்படும் GDP, உற்பத்தி அளவை சரியாகக் காட்டாது.
இந்தியாவின் GDP 2006ல் 800 பில்லியன் டாலர்கள், 2007ல் அது 900 பில்லியன் டாலர்களாக மாறினால் விலைமதிப்பில் வளர்ச்சி 12.5%. ஆனால் உண்மையில் உற்பத்தி எவ்வளவு அதிரித்திருக்கிறது? இந்த இரண்டு ஆண்டுகளுக்குமிடையே விலைவாசி உயர்வு 5% ஆக இருந்தால் உண்மையான உற்பத்தி அதிகரிப்பு 7.5% தான்.
இப்படி விலை வீக்கத்தை ஒதுக்கி விட்டுப் பார்க்கும் அளவீட்டை உண்மையான உற்பத்தி என்றும், விலை வீக்கத்தை உள்ளிட்ட அளவீட்டை பெயரளவிலான உற்பத்தி என்றும் வைத்துக் கொள்ளலாம். விலை வீக்கத்தை கழித்து ஆண்டுக்கு ஆண்டு உற்பத்தி அளவை ஒப்பிட குறிப்பிட்ட ஆண்டில் நிலவிய விலைகளை சார்பாக வைத்துக் கொள்கிறார்கள்.
2007ல் தற்போதைய விலைமதிப்பில் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி 900 பில்லியன் டாலர்கள். 1991ல் நிலவிய விலைமதிப்பின்படி இதை மறு கணக்கிட்டு ஆண்டுக்காண்டு உற்பத்தி எவ்வளவு அதிகரித்திருக்கிறது என்று தெரிந்து கொள்ளலாம்.
இப்படி உற்பத்தியாகும் பொருட்களும், சேவைகளும் எங்கு போய்ச் சேருகின்றன?
- நுகர்பொருட்கள் -
அன்றாடம் பயன்படுத்தும் நுகர் பொருட்கள் (FMCG) - சோப்பு, பற்பசை, உணவுப் பொருட்கள்,
நீண்ட காலம் வைத்திருந்து பயன்படுத்தும் நுகர் பொருட்கள் (durable goods) - குளிர் சாதனப் பெட்டி, வாகனங்கள்,
சேவைகள் - திரைப்படம் பார்த்தல், முடி வெட்டிக் கொள்ளுதல்
என்று மூன்று வகையில் தனிநபர்கள், குடும்பங்களுக்கு போய்ச் சேருகின்றன. - உற்பத்தியில் ஒரு பகுதி வணிக நிறுவனங்களின் எதிர்கால உற்பத்திக்குத் தேவையான பொருட்களாக (இயந்திரங்கள், கட்டிடங்கள்) உருவெடுக்கின்றன. இந்தப் பொருட்கள் இனி வரும் ஆண்டுகளில் மதிப்பு குறைந்து கொண்டே போகும். குறிப்பிட்ட ஆண்டில் இது போன்று முதலீட்டுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட பொருட்களை மொத்த உற்பத்தியில் சேர்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.
முந்தைய ஆண்டுகளில் அப்படிச் சேர்த்துக் கொண்ட முதலீடுகள் இந்த ஆண்டு உற்பத்திப் பணியில் தேய்ந்து மதிப்புக் குறைந்து போயிருக்கும் (depreciation). நியாயமாகப் பார்த்தால், அந்தத் தேய்மானத்தை மொத்த உற்பத்திக் கணக்கில் கழித்துக் கொள்ள வேண்டும். நடைமுறையில் அது சாத்தியமாவதில்லை. அதனால்தான் மொத்த உற்பத்தி (GDP) என்கிறோம். தேய்மானத்தைக் கழித்து விட்டால் அது நிகர உற்பத்தி ஆகி விடுகிறது. (NDP). - அரசாங்கம் வாங்கும் பொருட்களும் அந்த ஆண்டு உற்பத்தியில் விளைந்தவைதான். ராணுவத் தளவாடங்கள், அலுவலகப் பொருட்கள், பொது வசதிகளுக்கான முதலீடு போன்றவை இதில் அடங்கும்.
அரசின் செலவை கணக்கிடும் போது, மானியமாக வழங்கும் தொகைகள் உற்பத்தியைக் குறிக்காது. மானியத் தொகை பெற்றவர்கள் அதை செலவளிக்கும் பொருட்கள் உற்பத்திக் கணக்கில் சேரும். - கடைசியாக, ஏற்றுமதி செய்யப்படும் பொருட்களும் இந்த ஆண்டு உற்பத்தியில் விளைந்தவையே. ஏற்றுமதி மதிப்பிலிருந்து இறக்குமதி மதிப்பைக் க கழித்துக் கொள்ள வேண்டும்.
No comments:
Post a Comment